Historia Polski - Średniowiecze – Zakon Krzyżacki na ziemiach polskich do pokoju kaliskiego, 1226-1348 - matura historia, kurs przygotowawczy, cd audio, MP3
Autor doktor habilitowany Michał Kopczyński
Wśród negatywnych konsekwencji rozbicia dzielnicowego jedno z głównych miejsc zajmuje sprowadzenie Zakonu Krzyżackiego i utrata Pomorza Gdańskiego na jego rzecz w 1309 roku. Problem krzyżacki miał odtąd aż do 1525 roku być stałym elementem polskiej polityki.
Zakon Niemiecki Szpitala Najświętszej Marii Panny w Jerozolimie powstał w czasie trzeciej wyprawy krzyżowej w 1190 roku. Początkowo było to bractwo szpitalne dla pielgrzymów niemieckich, które w 1198 roku przekształciło się w zakon rycerski. Jego siedzibą w Ziemi Świętej był Akkon. Pierwszym wielkim mistrzem Zakonu był bliżej nieznany Henryk Walpot. Kolejni też byli postaciami dość anonimowymi, co dowodzi, że pierwszy okres istnienia Zakonu nie obfitował w ważne wydarzenia. Losy Krzyżaków zmienił dopiero czwarty z kolei mistrz, Herman Von Salza, który pełnił ten urząd w latach 1209-1235. Pochodził on z rodziny ministeriałów, drobnych rycerzy z Rzeszy, dla których przeznaczenie jednego z synów do kariery duchownej bywało często jedynym ratunkiem przed deklasacją spowodowaną dzieleniem między dzieci mikrego majątku. Zakon Krzyżacki stwarzał dla tego rodzaju ludzi doskonałe możliwości. Przede wszystkim uwalniał od nich rodzinę, po wtóre pozwalał robić karierę, w innych okolicznościach trudną do zrealizowania, po trzecie, pozwalał im zachować rycerski status, bowiem bracia zakonni oddawali się najbardziej szczytnej powinności godnej rycerza, czyli walce w imię wiary. Herman von Salza rządzący Zakonem w okresie drugiego starcia papiestwa z cesarstwem, potrafił umiejętnie lawirować między obu uniwersalistycznymi potęgami, choć najczęściej można go było spotkać w otoczeniu cesarza. Od Fryderyka II otrzymał Zakon liczne nadania pozwalające tworzyć domy zakonne na terenie Rzeszy. W latach 1211-1225 Krzyżacy uzyskali od króla węgierskiego Andrzeja II rozległe nadanie w Siedmiogrodzie, z zadaniem chronienia wschodniej granicy kraju przed pogańskimi Połowcami, których przy okazji miano chrystianizować. Niedługo jednak przyszło rycerzom z czarnymi krzyżami cieszyć szczodrobliwością króla, bowiem ten, zorientowawszy się, iż Zakon usiłuje wyemancypować się spod zwierzchnictwa kościoła węgierskiego, w 1225 roku wypędził Krzyżaków. Zdając sobie sprawę, że szanse chrześcijan na utrzymanie się w Ziemi Świętej są nikłe, Zakon szukał dalej dogodnego miejsca w Europie.
Pełen wykład przygotowanie do matury Zakon Krzyżacki na ziemiach polskich do pokoju kaliskiego, 1226-1348 znajdziesz w naszym sklepie na płycie cd audio lub MP3