|
|
|
Historia Polski - Średniowiecze– Rządy Bolesława Szczodrego - matura historia, kurs przygotowawczy, cd audio, MP3
Autor doktor habilitowany Michał Kopczyński
Przypadające na lata 1058-1079 panowanie Bolesława Szczodrego upłynęło pod znakiem wojen ze wszystkimi sąsiadami, a na jego ocenie zaciążyło zabójstwo biskupa krakowskiego Stanisława ze Szczepanowa w roku 1079. Stąd bardzo rozbieżne oceny historiografii, od pochwał wychodzących spod pióra chwalcy dynastii Galla Anonima, po potępienie króla-zabójcy w kronice Wincentego Kadłubka. Jeszcze większe kontrowersje wzbudziło to panowanie, a właściwie jego tragiczne zakończenie wśród historyków w wieku XX. Tak czy inaczej, sprawa św. Stanisława należy do najbardziej tajemniczych epizodów w dziejach średniowiecznej Polski.
Koniunktura polityczna zdawała się sprzyjać młodemu księciu, który jawnie nawiązywał do aktywnej polityki zagranicznej swego wielkiego imiennika Chrobrego. Inspirowanie się polityką wielkiego pradziadka widoczne było w stosunkach z Rusią, gdzie w 1054 roku zmarł książę Jarosław Mądry, pozostawiając tron kijowski swemu najstarszemu synowi Izasławowi. Ogromne terytorium Rusi nie mogło być skutecznie kontrolowane z jednego ośrodka władzy, dlatego też już książę Włodzimierz w końcu X wieku osadzał swych synów w różnych grodach, co w końcu doprowadziło do rozbicia politycznego Rusi. Jedynie silni władcy, wspierający się pomocą najemnych drużyn wojowników szwedzkich, zwanych na Rusi waregami, mogli skutecznie zmusić książąt do posłuszeństwa. Takim właśnie silnym człowiekiem z Kijowa był Jarosław Mądry. Gdy jego nie stało, synowie Izasław, Światosław i Wsiewołod wpierw podzielili się władzą, po 1068 roku stracili ją na rzecz stryjecznego brata. Bolesław nie mógł pozostać obojętnym na te wydarzenia, bowiem sam był po matce wnukiem Jarosława Mądrego, a żoną Izasława była jego ciotka. W czasach, gdy politykę zagraniczną kształtowały nie mapy, lecz powiązania dynastyczne, udzielenie pomocy bliskiemu krewnemu było sprawą oczywistą, tym bardziej, że Izasław znalazł schronienie w Polsce. W 1069 roku Bolesław zajął Kijów i osadził Izasława na tamtejszym tronie. Przy okazji wkraczając do miasta, uderzył mieczem w bramę, nawiązując w ten sposób do tradycji Chrobrego, który o tę samą bramę wyszczerbił swój sławny miecz. W 1073 roku nieszczęsny Izasław znów został wygrany, ale Szczodry opowiedział po stronie jego braci. Samego uchodźcę zaś ograbił z kosztowności, które udało się mu z Kijowa wywieźć. Do tego właśnie epizodu nawiązał papież Grzegorz VII w bulli skierowanej do Polski w 1075 roku, pisząc: „winniście naturalnie zachować miłość, którą – mówimy o tym niechętnie – niejako pogwałciliście przez zabranie pieniędzy królowi Rusinów.” Z punktu widzenia papiestwa interwencje polskie w sprawy ruskie były o tyle korzystne, o ile mogłyby doprowadzić do zatrzymania Rusi w orbicie Rzymu, bowiem w 1054 roku doszło do schizmy wschodniej, która zaowocowała wykrystalizowaniem się podziału na katolicyzm i prawosławie. Z punktu widzenia Bolesława, zdobyczą było odzyskanie grodów czerwieńskich i upokorzenie wschodniego sąsiada.
Pełen wykład przygotowanie do matury Rządy Bolesława Szczodrego znajdziesz w naszym sklepie na płycie cd audio lub MP3 |
|
|