|
|
| Strona główna Galeria Rekrutacja Kontakt | 11-12-2024 - Damazego i Waldemara |
|
|
 |
Historia Starożytna, Antyczna Grecja, Wierzenia starożytnych Greków, matura historia, kurs przygotowawczy.
Autor Profesor Ryszard Kulesza Starożytni Grecy wierzyli w wielu bogów, co nazywamy politeizmem, których wyobrażali sobie na podobieństwo człowieka, co z kolei nazywamy antropomorfizmem. Od innych religii grecką odróżniał brak ksiąg świętych oraz kształtującej system wierzeń i czuwającej nad kultem warstwy kapłanów. Wyobrażenia na temat poszczególnych bogów zmieniały się w czasie. Zależały od obszaru, jego tradycji, a wreszcie od poetów, którzy na wierzenia Greków wywarli wpływ ogromny. W szczególności wielką rolę odegrały w tym przypadku poematy Homera oraz „Teogonia” Hezjoda zawierająca kosmogonię od Chaosu do rządów Zeusa, potem małżeństwa bogów, wreszcie herosów, czyli potomków bogów i ziemianek. Nieśmiertelne, obdarzone ludzką postacią i charakterem bóstwa greckie nie były wszechmocne. Każdy z bogów posiadał władzę w określonej sferze działania i musiał się liczyć ze zdaniem innych bogów, a zwłaszcza z Mojrą, czyli z przeznaczeniem, którego wyroków nie mógł odmienić nawet Dzeus. U Homera Dzeus pilnie baczy, aby nie popełnić pomyłki kiedy rozstrzyga o życiu lub śmierci walczących ze sobą bohaterów. Woli najpierw zważyć na złotej wadze ich losy, aby nie postąpić wbrew sprawiedliwej Mojrze. dzeus zalewa się łzami, ale chociaż chciałby uratować swojego kochanego syna Sarpedona od śmierci nie może tego zrobić wbrew przeznaczeniu.
Bogowie Homera są sługami Mojry, strażnikami i wykonawcami przeznaczenia, któremu podlega świat ludzi. Mojra Greków nie jest jednak wcale jednoznaczna. Oznaczać może przeznaczenie, ale także przeznaczoną człowiekowi część życia - "mojra biju”. Ale Grecy też znają trzy mojry, siostry: Kloto, Lachezis i Atropos, które wyznaczają długość życia ludzkiego. Pierwsza przędzie nić życia, druga zwija ją, a trzecia przecina, gdy nadejdzie kres żywota.
W świecie bogów obowiązywał pewien porządek, co nie znaczy, że cześć jaką odbierał każdy z nich zależała od zajmowanego w nim miejsca. W Atenach największej czci doznawała Atena, w Milecie Apollon, w Efezie Artemida, w innych miastach drugorzędne z ogólnogreckiego punktu widzenia bóstwa lokalne.
Bogów czczono pod rozmaitymi przydomkami, oddającymi często ich szczególne kompetencje. Na przykład główny bóg Greków Dzeus czuwał nad wszelką władzą króla, rady, zgromadzenia, ale jednocześnie opiekował się domostwem, a nawet zawieraniem małżeństwa. Podczas gdy dzeus, którego bronią był śmiercionośny piorun sprawował władzę nad ziemią, strefa podziemna znajdowała się we władaniu Hadesa, do którego trafiały dusze zmarłych. Morza, rzeki, jeziora podlegały Posejdonowi. Mógł on również uderzeniem swojego trójzęba wywołać burze, sztormy, czy trzęsienia ziemi. Żona Dzeusa, Hera opiekowała się rodziną i zamężnymi kobietami. Pełen wykład znajdziesz w naszym sklepie na cd audio lub MP3 Odsłuchaj plik mp3: |
