|
|
|
Alkeny chemia organiczna przygotowanie do matury
Struktura alkenów.
Szereg homologiczny tych związków można przedstawić ogólnym wzorem CnH2n, a więc takim samym jaki opisuje cykloalkany. Oznacza to, ze związki te są wobec siebie izomerami konstytucyjnymi. Związki te otrzymują końcówkę – en, a więc kolejno mamy eten ( dla związku dwuwęglowgo ), propen, buten itd. Istotna cecha alkenów jest obecność wiązania podwójnego. Tworzące je węgle są w stanie hybrydyzacji sp , co sprawia, że na wiązanie to składa się jedno sigma ( ) i jedno pi ( ). Struktura pierwszego związku tego szeregu, czyli etenu przedstawia się następująco:
Jeżeli wiązanie pi ułoży się w płaszczyżnie kartki, to oba wodory połączone z węglami ustawią się nad płaszczyzną, co zaznaczamy umownie rozszerzającą się kreską, i pod płaszczyzną kartki, co z kolei przedstawia linia przerywana. Ustawianie się w płaszczyznach do siebie prostopadłych wiązań sigma z wodorami i wiązania pi, wynika z wzajemnego odpychania się ujemnych ładunków elektronów tworzących te wiązania. Wiązanie podwójne jest krótsze od pojedynczego, gdyż odległość pomiędzy węglami wynosi tylko 1,34 A, podczas gdy w pojedynczym jest ona równa 1,54 A. Hybrydyzacja sp ma charakter trygonalny, a więc płaski – dwuwymiarowy, co sprawia, że oba węgle wraz z czterema bezpośrednio z nimi połączonymi atomami układają się w jednej płaszczyżnie. Jak wspomniano wyżej, wiązanie pi ustawia się prostopadle do tej płaszczyzny.
Pełną treść znajdziesz w naszej książce Chemia Organiczna w zarysie
|
|
|